Фе́рма

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Фе́рма
Р. Фе́рмы
Д. Фе́рме
В. Фе́рму
Т. Фе́рмай
Фе́рмаю
М. Фе́рме

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

фе́рма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фе́рма фе́рмы
Р. фе́рмы фе́рм
фе́рмаў
Д. фе́рме фе́рмам
В. фе́рму фе́рмы
Т. фе́рмай
фе́рмаю		 фе́рмамі
М. фе́рме фе́рмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

фе́рма², -ы, мн. -ы, ферм і -аў, ж. (спец.).

Збудаванне, канструкцыя са злучаных між сабой металічных ці драўляных брусоў.

Маставая ф.

|| прым. фе́рмавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фе́рма¹, -ы, мн. -ы, ферм і -аў, ж.

1. Жывёлагадоўчая гаспадарка сельскагаспадарчага прадпрыемства.

Лепшая ў раёне малочная ф.

2. Прыватнае сельскагаспадарчае прадпрыемства, заснаванае на ўласнай або арандаванай зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фе́рма I ж., с.-х. фе́рма;

жывёлагадо́ўчая ф. — животново́дческая фе́рма

фе́рма II ж., тех. фе́рма;

~мы мо́ста — фе́рмы моста́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фе́рма​I с.-х. фе́рма, -мы ж.;

птицево́дческая фе́рма птушкагадо́ўчая фе́рма;

моло́чная фе́рма мало́чная фе́рма;

животново́дческая фе́рма жывёлагадо́ўчая фе́рма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фе́рма​II стр. фе́рма, -мы ж.;

стальна́я фе́рма сталёвая фе́рма;

стропи́льная фе́рма кро́квенная фе́рма;

хвостова́я фе́рма ав. хвастава́я фе́рма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фе́рма ​1, ‑ы, ж.

1. Гаспадарчае прадпрыемства ў калгасе (саўгасе), якое займаецца той ці іншай галіной жывёлагадоўлі. Малочная ферма. Жывёлагадоўчая ферма. □ Маці Міхасёва, Ганна Навумаўна, працавала на ферме даяркай. Якімовіч. Жывёла наша будзе зімаваць на самай лепшай у раёне ферме. Гілевіч.

2. У капіталістычных краінах — прыватнае сельскагаспадарчае прадпрыемства, заснаванае на ўласнай або арандаванай зямлі. Хутка туман пачаў рассейвацца, і тады насустрач машынам выплывалі будынкі, фермы бюргераў. Шамякін.

[Фр. ferme.]

фе́рма ​2, ‑ы, ж.

Спец. Збудаванне, канструкцыя са злучаных між сабой металічных ці драўляных брусоў. Былі мініраваны абедзве фермы маста і асноўны сярэдні бык. Краўчанка.

[Фр. ferme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Фе́рма-Га́й

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Фе́рма-Га́й
Р. Фе́рма-Га́я
Д. Фе́рма-Га́ю
В. Фе́рма-Га́й
Т. Фе́рма-Га́ем
М. Фе́рма-Га́і

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ферма,

прыватнае сельска-гаспадарчае прадпрыемства.

т. 16, с. 358

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)