фа́рш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фа́рш фа́ршы
Р. фа́ршу фа́ршаў
Д. фа́ршу фа́ршам
В. фа́рш фа́ршы
Т. фа́ршам фа́ршамі
М. фа́ршы фа́ршах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фарш, -у, м.

1. Здробненае мяса для прыгатавання розных відаў ежы.

Курыны ф.

2. Любая здробненая начынка для страў.

Грыбны ф.

|| прым. фа́ршавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фарш (род. фа́ршу) м., кул. фарш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фарш кул. фарш, род. фа́ршу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фарш, ‑у, м.

Здробненае мяса для прыгатавання розных відаў ежы. Свіны фарш. Гатаваць фарш для катлет. // Любая дробна нарэзаная начынка. Грыбны фарш. Маркоўны фарш.

[Фр. farce ад лац. farcio — начыняю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарш м кул das Geháckte (sub); Háckfleisch n -es (мясны); Füllsel n -s, -, Füllung f -, -en (начынка)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мясару́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

1. Машынка, якая рэжа мяса, ператвараючы яго ў фарш.

2. перан. Пра бяссэнсавае кровапраліцце, знішчэнне людзей.

Крывавая м.

|| прым. мясару́бачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sausage meat [ˈsɒsɪdʒˌmi:t] n. каўба́сны фарш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mince​1 [mɪns] n. BrE мясны́ фарш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mielonka

ж. фарш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)