фартэ́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фартэ́ль фартэ́лі
Р. фартэ́лю фартэ́ляў
Д. фартэ́лю фартэ́лям
В. фартэ́ль фартэ́лі
Т. фартэ́лем фартэ́лямі
М. фартэ́лі фартэ́лях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фартэ́ль, ‑ю, м.

Разм. Тое, што і фортэль. Можа праз гэтыя свае думкі я сёння такі фартэль выкінула, што зараз самой трохі сорамна і смешна. Шамякін. Грыгоніс і Ільінскі заўсёды знаходзілі яркія тыповыя дэталі, умелі выкінуць на сцэне вясёлы фартэль, чым выклікалі ў гледача бурнае захапленне. Рамановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фартэ́ль м разм Stückchen n -s, -, Trick m -s, -s, Streich m -(e)s, -e;

вы́кінуць фартэ́ль éinen Streich spíelen, sich (D) ein tólles Stückchen léisten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fortel, ~u

м. фартэль, фортэль, хітрасць; нечаканая выхадка, выбрык; штука

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

выбрык, выхадка, капрыз, штука; вымудры (мн., разм.); антраша, фартэль (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Kniff

m -(e)s, -e

1) шчыпо́к

2) хі́трасць, фартэ́ль, шту́чка, прыём

3) фа́лда

hínter j-s ~e kómmen* — раскусі́ць каго́-н.

~e ánwenden* — хітры́ць

mit ~en und Pfíffen — усі́мі пра́ўдамі і няпра́ўдамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)