фарбава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фарбава́льны |
фарбава́льная |
фарбава́льнае |
фарбава́льныя |
| Р. |
фарбава́льнага |
фарбава́льнай
фарбава́льнае |
фарбава́льнага |
фарбава́льных |
| Д. |
фарбава́льнаму |
фарбава́льнай |
фарбава́льнаму |
фарбава́льным |
| В. |
фарбава́льны (неадуш.)
фарбава́льнага (адуш.) |
фарбава́льную |
фарбава́льнае |
фарбава́льныя (неадуш.)
фарбава́льных (адуш.) |
| Т. |
фарбава́льным |
фарбава́льнай
фарбава́льнаю |
фарбава́льным |
фарбава́льнымі |
| М. |
фарбава́льным |
фарбава́льнай |
фарбава́льным |
фарбава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фарбава́льны
1. (относящийся к крашению) краси́льный;
ф. цэх — краси́льный цех;
2. (предназначенный, служащий для покраски) краси́льный, покра́сочный, окра́сочный;
ф. апара́т — краси́льный (покра́сочный, окра́сочный) аппара́т;
3. (содержащий в себе краску) краси́льный, кра́сящий;
~нае рэ́чыва — кра́сящее (краси́льное) вещество́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фарбава́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да фарбавання. Фарбавальны цэх. // Прызначаны для фарбавання. Фарбавальная машына.
2. Які мае ў сваім складзе фарбу, служыць для афарбоўвання. Фарбавальнае рэчыва. Фарбавальныя расліны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фарбава́льны спец. Färbe-;
фарбава́льны цэх Färberéi f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адбе́льна-фарбава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адбе́льна-фарбава́льны |
адбе́льна-фарбава́льная |
адбе́льна-фарбава́льнае |
адбе́льна-фарбава́льныя |
| Р. |
адбе́льна-фарбава́льнага |
адбе́льна-фарбава́льнай
адбе́льна-фарбава́льнае |
адбе́льна-фарбава́льнага |
адбе́льна-фарбава́льных |
| Д. |
адбе́льна-фарбава́льнаму |
адбе́льна-фарбава́льнай |
адбе́льна-фарбава́льнаму |
адбе́льна-фарбава́льным |
| В. |
адбе́льна-фарбава́льны (неадуш.)
адбе́льна-фарбава́льнага (адуш.) |
адбе́льна-фарбава́льную |
адбе́льна-фарбава́льнае |
адбе́льна-фарбава́льныя (неадуш.)
адбе́льна-фарбава́льных (адуш.) |
| Т. |
адбе́льна-фарбава́льным |
адбе́льна-фарбава́льнай
адбе́льна-фарбава́льнаю |
адбе́льна-фарбава́льным |
адбе́льна-фарбава́льнымі |
| М. |
адбе́льна-фарбава́льным |
адбе́льна-фарбава́льнай |
адбе́льна-фарбава́льным |
адбе́льна-фарбава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адбе́льна-фарбава́льны отбе́льно-краси́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
фарбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; незак., што.
1. Пакрываць або насычаць фарбай.
Ф. сцены.
2. Пра нетрывала, няякасна або нядаўна афарбаваныя рэчы: пэцкаць (разм.).
3. Падмалёўваць вусны, вейкі і пад.
|| зак. пафарбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны (да 1 і 3 знач.), афарбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны (да 1 знач.) і вы́фарбаваць, -бую, -буеш, -буе; -буй; -баваны (да 1 і 3 знач.).
|| наз. фарбава́нне, -я, н. (да 1 і 3 знач.), афарбо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж. (да 1 знач.) і пафарбо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж. (да 1 знач.).
|| прым. фарбава́льны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
покра́сочный фарбава́льны;
покра́сочный аппара́т фарбава́льны апара́т.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
окра́сочный фарбава́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)