фа́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фа́нт фа́нты
Р. фа́нта фа́нтаў
Д. фа́нту фа́нтам
В. фа́нт фа́нты
Т. фа́нтам фа́нтамі
М. фа́нце фа́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фант, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. толькі мн. Гульня, удзельнікі якой у якасці штрафу выконваюць якія-н. жартоўныя даручэнні.

Гуляць у фанты.

2. Рэч, якая аддаецца ўдзельнікам гэтай гульні для жараб’ёўкі.

3. Заданне, якое даецца ўдзельніку гульні ў якасці штрафу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фант м.

1. только мн. (игра) фа́нты;

2. в др. знач. фант

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фант

1. фа́нты (игра) фа́нты, -таў ед. нет;

2. в др. знач. фант, род. фа́нта м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фант, ‑а, М ‑нце, м.

1. толькі мн. (фа́нты, ‑аў). Гульня, удзельнікі якой у якасці штрафу выконваюць тыя ці іншыя жартаўлівыя заданні. Вечар скончыўся гульнямі. Селі гуляць у «фанты». Колас.

2. Прадмет, уладальніку якога паводле жараб’ёўкі прызначаецца як штраф пэўнае, звычайна жартаўлівае, заданне. // Заданне, якое даецца ўдзельніку гульні ў якасці штрафу.

[Ад ням. Pfand — заклад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фант м Pfand n -(e)s, Pfänder;

гульня́ ў фанты Pfänderspiel n -(e)s;

гуля́ць у фанты Pfänder spelen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фа́нты, см. фант 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

forfeit1 [ˈfɔ:fɪt] n.

1. адпла́та, распла́та

2. штраф

3. канфіска́цыя

4. фант (у гульні)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

forfeit

[ˈfɔrfət]

1.

v.t.

тра́ціць пра́ва; паплаці́цца

2.

n.

1) стра́чаная рэч; спагна́ньне n., штраф -у m.

2) фантm.

- forfeits

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fant, ~u

м. фант;

grać o (w) ~y — гуляць у фанты;

co z tym ~em zrobić? — як тут быць?; што далей?

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)