назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фа́нты | ||
| фа́нта | фа́нтаў | |
| фа́нту | фа́нтам | |
| фа́нты | ||
| фа́нтам | фа́нтамі | |
| фа́нце | фа́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фа́нты | ||
| фа́нта | фа́нтаў | |
| фа́нту | фа́нтам | |
| фа́нты | ||
| фа́нтам | фа́нтамі | |
| фа́нце | фа́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
1. толькі
2. Рэч, якая аддаецца ўдзельнікам гэтай гульні для жараб’ёўкі.
3. Заданне, якое даецца ўдзельніку гульні ў якасці штрафу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. только мн. (игра) фа́нты;
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. фа́нты (игра) фа́нты, -таў
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2. Прадмет, уладальніку якога паводле жараб’ёўкі прызначаецца як штраф пэўнае, звычайна жартаўлівае, заданне.
[Ад ням. Pfand — заклад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гульня́ ў фанты Pfänderspiel
гуля́ць у фанты Pfänder spíelen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
фа́нты,
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
forfeit1
1. адпла́та, распла́та
2. штраф
3. канфіска́цыя
4.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
forfeit
тра́ціць пра́ва; паплаці́цца
2.1) стра́чаная рэч; спагна́ньне
2)
•
- forfeits
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fant, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)