фана́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фана́тка фана́ткі
Р. фана́ткі фана́так
Д. фана́тцы фана́ткам
В. фана́тку фана́так
Т. фана́ткай
фана́ткаю		 фана́ткамі
М. фана́тцы фана́тках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фана́тка разг. фана́тка, -кі ж.; см. фанати́чка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фана́т, -а, мн. -ы, -аў, м.

Страсны прыхільнік каго-, чаго-н. (артыста, музычнай групы і пад.).

|| ж. фана́тка, -і, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

groupie [ˈgru:pi] n. infml фана́тка, дзяўчы́на – пакло́нніца поп-музыка́нтаў, яка́я е́здзіць паўсю́дна за і́мі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)