фа́льц
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фа́льц |
фа́льцы |
| Р. |
фа́льца |
фа́льцаў |
| Д. |
фа́льцу |
фа́льцам |
| В. |
фа́льц |
фа́льцы |
| Т. |
фа́льцам |
фа́льцамі |
| М. |
фа́льцы |
фа́льцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фальц, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
1. Месца згібу аддрукаванага аркуша пры фальцаванні.
2. Шво на месцы змацавання тонкіх металічных лістоў.
3. Тое, што і паз (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фальц в разн. знач. фальц, род. фа́льца м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фальц, ‑а, м.
Спец.
1. Шво на месцы змацавання тонкіх металічных лістоў.
2. Прамавугольная канаўка ўздоўж краю дошкі, бруска; паз.
3. Месца згібу аддрукаваных аркушаў кнігі, часопіса і пад. пры фальцаванні.
4. Палоска тканіны, якой абклейваецца форзац для далучэння да ўнутраных краёў аркушаў кнігі пры пераплятанні.
[Ням. Falz.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фальц м. тэх. Falz m -(e)s, -e i Fälze; Rínne f -, -n (жалабок); Fúge f -, -n, Naht f -, Nähte (шво)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
фальц
(ням. Falz)
1) месца змацавання тонкіх металічных лістоў;
2) прамавугольны паз уздоўж краю дошкі, бруса;
3) месца згібу аддрукаваных аркушаў кнігі, брашуры, часопіса пры фальцаванні (гл. фальцаваць 3).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
расфальцава́ць
‘зрабіць фальц (расфальцаваць аконныя рамы); сагнуць, згарнуць папяровы аркуш’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расфальцу́ю |
расфальцу́ем |
| 2-я ас. |
расфальцу́еш |
расфальцу́еце |
| 3-я ас. |
расфальцу́е |
расфальцу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
расфальцава́ў |
расфальцава́лі |
| ж. |
расфальцава́ла |
| н. |
расфальцава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расфальцу́й |
расфальцу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расфальцава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расфальцо́ўваць
‘рабіць фальц (расфальцоўваць аконныя рамы); згінаць, згортваць папяровы аркуш’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расфальцо́ўваю |
расфальцо́ўваем |
| 2-я ас. |
расфальцо́ўваеш |
расфальцо́ўваеце |
| 3-я ас. |
расфальцо́ўвае |
расфальцо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
расфальцо́ўваў |
расфальцо́ўвалі |
| ж. |
расфальцо́ўвала |
| н. |
расфальцо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расфальцо́ўвай |
расфальцо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расфальцо́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Falz
m -es, -e тэх. паз, фальц, жо́лаб
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)