фалькло́р, -у, м.

Вусная народная творчасць, сукупнасць народных абрадавых дзеянняў.

Беларускі славесны ф.

|| прым. фалькло́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фалькло́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фалькло́р
Р. фалькло́ру
Д. фалькло́ру
В. фалькло́р
Т. фалькло́рам
М. фалькло́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фалькло́р, -ру м. фолькло́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фалькло́р, ‑у, м.

Вусная народная творчасць. Усе вялікія пісьменнікі ставілі абавязковай умовай літаратурнай працы ведаць скарбніцу народнай творчасці — фальклор. «ЛіМ».

[Англ. folklore.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Фальклор, гл. Народная творчасць

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фальклор

т. 16, с. 311

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фалькло́р м. Folklóre [-´lo:rə] f -, Vólkskunst f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фалькло́р

(англ. folklore)

вусная народная творчасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Рабочы фальклор 12/533

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Музычны фальклор 7/417

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)