Фальк Роберт Рафаілавіч

т. 16, с. 309

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Hein

Freund ~ — фальк. сме́ртухна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wodnik

м. фальк. вадзянік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

baj

м. фальк.

1. бай;

2. пустамеля, брахун

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wodnica 1

ж.

1. мед. вадзянка

2. фальк. русалка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Весялуня (фальк.) ’весялуха’ (КТС, Казкі і лег.) утворана ад адпаведнага назоўніка мужчынскага роду весялу́н па аналогіі да прыгажуня.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

chochlik

м. фальк. дамавік;

chochlik drukarski — ляпсус; апіска; памылка друку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Перама́начка фальк. ’той, хто ўмее спакусіць, прывабіць да сябе’ (Нар. Гом.). Да пера- і мані́ць (гл.). Суфікс з ласкальным значэннем — спецыфіка фальклору (песні).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Макрэль ’скумбрыя да 50 см даўжынёй, Scomber scombrus’ (ТСБМ). Запазычана з рус. макрель ’тс’ < гал. makreel < с.-лац. macarellus (Фальк-Торп, 690; Фасмер, 2, 562).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пусты́ннік ’посуд, іншы раз плецены’ (горац., Дзіц. фальк., 631). Магчыма, звязана з літ. pūstìnis ’выдуўны, дуты’, параўн. pūstìnės kėlnės ’галіфе’, г. зн. шырэйшы ў сярэдзіне, пукаты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)