фа́лас

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фа́лас фа́ласы
Р. фа́ласа фа́ласаў
Д. фа́ласу фа́ласам
В. фа́лас фа́ласы
Т. фа́ласам фа́ласамі
М. фа́ласе фа́ласах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фа́лас м. фа́ллос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фа́лас, ‑а, м.

Мужчынскі палавы орган, а таксама яго відарыс, які абагатвараўся некаторымі народамі як сімвал апладняльнага пачатку прыроды.

[Грэч. phallos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́ллос этнол. фа́лас, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

phallus [ˈfæləs] n. anat. (pl. phalluses or phalli) фа́лас

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)