Verbum

анлайнавы слоўнік

факту́ра², -ы, ж. (спец.).

Рахунак з вопісам адпраўленага тавару.

|| прым. факту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

факту́ра

‘якасць апрацоўкі матэрыялу, своеасаблівасць мастацкай тэхнікі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	факту́ра
Р.	факту́ры
Д.	факту́ры
В.	факту́ру
Т.	факту́рай факту́раю
М.	факту́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

факту́ра

‘рахунак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	факту́ра	факту́ры
Р.	факту́ры	факту́р
Д.	факту́ры	факту́рам
В.	факту́ру	факту́ры
Т.	факту́рай факту́раю	факту́рамі
М.	факту́ры	факту́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

факту́ра¹, -ы, ж. (спец.).

1. Своеасаблівая якасць апрацоўкі матэрыялу, яго паверхні.

Ф. тканіны.

2. Своеасаблівасць мастацкай тэхнікі ў творах мастацтва.

Вобразная ф. паэмы.

|| прым. факту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

факту́ра ж., иск., торг. факту́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

факту́ра иск., торг. факту́ра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

факту́ра ¹, ‑ы, ж.

Спец.

1. Своеасаблівая якасць апрацоўкі матэрыялу, яго паверхні. Фактура мармуру. Фактура сукна. □ Сучасная тэхналогія дае магчымасць вырабляць керамічныя дэталі самых розных памераў, рознага колеру, рознай фактуры. «Маладосць».

2. Своеасаблівасць мастацкай тэхнікі ў творах мастацтва. У вобразнай фактуры .. вершаў [А. Дудара] таксама шмат агульнага з ясенінскімі. «ЛіМ». Моўная фактура гэтага твора [«Сокі цаліны»] наглядна паказвае стан распрацаванасці стылю прозы ў той час. Навуменка. Нельга не адзначыць яшчэ адну асаблівасць фільма — яго амаль дакументальную фактуру. «ЛіМ».

[Лац. factura — апрацоўка, будова.]

факту́ра ², ‑ы, ж.

Спец. Рахунак з вопісам адпраўленага тавару. [Усевалад:] — Колькі траціцца разумнага чалавечага часу на гэтую бяздушную работу. Фактуры, накладныя, нарады, даведкі, ведамасці, ліміткі, акты... Скрыган.

[Лац. factura — апрацоўка, будова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фактура

т. 16, с. 306

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

факту́ра ж.

1. камерц. Faktúr f -, -en, Faktúra f -, -ren, Wárenrechnung f -, -en;

вы́пісаць факту́ру fakturíeren vt, Réchnung stéllen;

2. маст. Faktúr f -, -en;

3. тэкст. Gewébestruktur f -, -en (тканіны);

4. Síchtfläche f -, -n, Aúßenseite f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

факту́ра

(лац. factura = апрацоўка, будова)

1) характар апрацоўкі, які вызначае знешні выгляд тканіны, скуры і іншых матэрыялаў (напр. ф. мармуру, ф. шкла);

2) своеасаблівасць мастацкай тэхнікі ў творах мастацтва (напр. ф. верша, ф. жывапісу);

3) рахунак з вопісам адпраўленага тавару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)