факту́ра
‘якасць апрацоўкі матэрыялу, своеасаблівасць мастацкай тэхнікі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
факту́ра | |
факту́ры | |
факту́ры | |
факту́ру | |
факту́рай факту́раю |
|
факту́ры |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)