учыні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́ніцца; зак. (разм.).

Здарыцца, адбыцца.

Што там такое ўчынілася, што быў крык?

|| незак. учыня́цца, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

учыні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. учы́ніцца учы́няцца
Прошлы час
м. учыні́ўся учыні́ліся
ж. учыні́лася
н. учыні́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

учыні́цца сов., разг. соверши́ться, произойти́; случи́ться;

~ні́лася не́шта незвыча́йнае — соверши́лось (произошло́, случи́лось) не́что необы́чное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

учыні́цца, учыніцца; зак.

Разм. Здарыцца, адбыцца. Маці не стала дапытвацца, што ж такое ўчынілася між сынам і суседам. Мележ. — Што за шум у бары ўчыніўся? — А камарык там з дуба зваліўся. Багдановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учыні́цца разм. (здарыцца, адбыцца) geschéhen* vi (s), vórfallen* vi (s), vórkommen* vi (s), passíeren vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

соде́яться учыні́цца, зрабі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

учини́ться учыні́цца, зрабі́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

учыне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. учыніць і учыніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учыня́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да учыніцца.

2. Зал. да учыняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учыня́цца

1. гл. учыніцца;

2. (зал. стан да учыняць, учыніць) vollführt* [getán, verübt,begángen] wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)