уце́плены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уце́плены уце́пленая уце́пленае уце́пленыя
Р. уце́пленага уце́пленай
уце́пленае		 уце́пленага уце́пленых
Д. уце́пленаму уце́пленай уце́пленаму уце́пленым
В. уце́плены (неадуш.)
уце́пленага (адуш.)		 уце́пленую уце́пленае уце́пленыя (неадуш.)
уце́пленых (адуш.)
Т. уце́пленым уце́пленай
уце́пленаю		 уце́пленым уце́пленымі
М. уце́пленым уце́пленай уце́пленым уце́пленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уце́плены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уце́плены уце́пленая уце́пленае уце́пленыя
Р. уце́пленага уце́пленай
уце́пленае		 уце́пленага уце́пленых
Д. уце́пленаму уце́пленай уце́пленаму уце́пленым
В. уце́плены (неадуш.)
уце́пленага (адуш.)		 уце́пленую уце́пленае уце́пленыя (неадуш.)
уце́пленых (адуш.)
Т. уце́пленым уце́пленай
уце́пленаю		 уце́пленым уце́пленымі
М. уце́пленым уце́пленай уце́пленым уце́пленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уце́плены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уце́плены уце́пленая уце́пленае уце́пленыя
Р. уце́пленага уце́пленай
уце́пленае		 уце́пленага уце́пленых
Д. уце́пленаму уце́пленай уце́пленаму уце́пленым
В. уце́плены (неадуш.)
уце́пленага (адуш.)		 уце́пленую уце́пленае уце́пленыя (неадуш.)
уце́пленых (адуш.)
Т. уце́пленым уце́пленай
уце́пленаю		 уце́пленым уце́пленымі
М. уце́пленым уце́пленай уце́пленым уце́пленых

Кароткая форма: уце́плена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уце́плены

1. прич. утеплённый, отеплённый;

2. в знач. прил. утеплённый;

у. абу́так — утеплённая о́бувь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уце́плены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад уцяпліць.

2. у знач. прым. Які ўцяплілі. Уцеплены абутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Уцеплены грунт 11/165

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

утеплённый уце́плены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отеплённый аце́плены, уце́плены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уцяплі́ць, уцяплю́, уце́пліш, уце́пліць; уце́плены; зак., што.

Зрабіць цяплейшым, засцерагчы ад уздзеяння холаду.

У. ферму.

|| незак. уцяпля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. уцяпле́нне, -я, н.; прым. уцяпля́льны, -ая, -ае.

У. чахол (прызначаны для ўцяплення).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

*Ату́шаны, оту́шаный ’уцеплены’ (Клім.). Дзеепрыметнік ад дзеяслова *атушыць ’уцяпліць’, звязанага з захаваным ва ўкраінскай мове тушкува́ти шчыльна закрываць, укутваць’; параўн. тушыць ’гатаваць ежу ў закрытым посудзе’ (Нас.). Гл. тушыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)