утрыма́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які знаходзіцца на чыім-н. утрыманні.

|| ж. утрыма́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. утрыма́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утрыма́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. утрыма́нец утрыма́нцы
Р. утрыма́нца утрыма́нцаў
Д. утрыма́нцу утрыма́нцам
В. утрыма́нца утрыма́нцаў
Т. утрыма́нцам утрыма́нцамі
М. утрыма́нцу утрыма́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

утрыма́нец, -нца м. иждиве́нец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утрыма́нец, ‑нца, м.

Чалавек, які знаходзіцца на чыім‑н. утрыманні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрыма́нец м. Famíli¦enmitglied óhne Éinkommen, ábhängiges [únselbstständiges] Famíli¦enmitglied; Únterhaltsberechtigte (sub) m -n, -n;

у яго́ тры ўтрыма́нцы er hat drei Persónen zu unterhálten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

утрыма́нскі, -ая, -ае.

1. гл. утрыманец, утрыманства.

2. Які ўласцівы ўтрыманцу.

У. настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

иждиве́нец утрыма́нец, -нца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dependant, dependent [dɪˈpendənt] n. утрыма́нец; утрыма́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

утрыма́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да утрыманец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Nassáuer

m -s, -

1) разм. утрыма́нец, нахле́бнік

2) жыха́р го́рада На́сау

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)