уто́мны, -ая, -ае (разм.).

Які даводзіць да стомы, зморанасці.

Утомная дарога.

Утомная гарачыня.

|| наз. уто́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уто́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уто́мны уто́мная уто́мнае уто́мныя
Р. уто́мнага уто́мнай
уто́мнае		 уто́мнага уто́мных
Д. уто́мнаму уто́мнай уто́мнаму уто́мным
В. уто́мны (неадуш.)
уто́мнага (адуш.)		 уто́мную уто́мнае уто́мныя (неадуш.)
уто́мных (адуш.)
Т. уто́мным уто́мнай
уто́мнаю		 уто́мным уто́мнымі
М. уто́мным уто́мнай уто́мным уто́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уто́мны утоми́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уто́мны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які даводзіць да стомы, зморанасці. Утомная дарога. □ Ажылі, павыляталі са сваіх дзённых схованак ачмурэлыя ад утомнай і чаднай гарачыні камары, мошкі. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́мны высок. ermüdend, ánstrengend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

утоми́тельный уто́мны, сто́мны; (скучный) ну́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nużący

утомны; знясільвальны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ermüdend

a уто́мны, які́ стамля́е; ну́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

уто́мна,

Разм.

1. Прысл. ад утомны.

2. безас. у знач. вык. Пра стан утомы, стомленасці. Зосі стала неяк не па сабе, нудна і ўтомна, пачаў марыць сон. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

męczący

утомны; стамляльны, цяжкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)