утоли́ть сов.

1. (удовлетворить) заспако́іць, здаво́ліць, спато́ліць; (жажду — ещё) прагна́ць;

2. (успокоить, умерить) заспако́іць, суці́шыць, спато́ліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наталі́ць сов. утоли́ть;

н. сма́гуутоли́ть жа́жду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здаво́ліць сов. (желание, потребность) удовлетвори́ть; утоли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сма́га ж. жа́жда;

сагна́ць ~гуутоли́ть жа́жду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уці́шыць сов.

1. (заставить утихнуть) ути́шить, утихоми́рить;

2. (ослабить) успоко́ить; (о боли — ещё) утоли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

попи́ть сов., разг.

1. (некоторое время) папі́ць, (много, неоднократно) папапіва́ць, папапі́ць;

2. (напиться, утолить жажду) напі́цца;

дай попи́ть дай напі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Напатоліць ’задаволіць’: Цэлага быка зарезаў… то ўсʼих напатолʼиў на вʼасʼелʼлʼи (Сцяшк. Сл.). Вытворнае ад патоля (гл.), якое ў беларускіх гаворках мае розныя значэнні; тут найбольш падыходзячым з’яўляецца значэнне ’воля’, параўн. задаволіць. Няясна, ці звязана з польск. (мальборк.) napatolić sie ’прыйсці ў госці без запрашэння, нечакана’, якое Непакупны звязвае з назвай прускага бога Patollus, Patols (Potols), што літаральна значыла ’падземны’ (г. зн. чорт), параўн. як з пад зʼямлі чорт прынёс ’пра нечаканага наведвальніка’ (Непакупны, Связи, 138–139; Лаўчутэ, Балтизмы, 81), да апошняга параўн. патоля ’непрыемнасць, скруха’ (гродз., Сцяшк.). Бел. напатоліць, калі яно нейкім чынам і звязана з указанымі словамі, выразна дэманструе уплыў семантыкі славянскага *toliti ’заспакойваць, задавальняць’, параўн. рус. утолить голод і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

утоле́ние

1. заспакае́нне, -ння ср., здаво́ленне, -ння ср., спато́ленне, -ння ср.; неоконч. заспако́йванне, -ння ср., здаво́льванне, -ння ср., спато́льванне, -ння ср.;

2. заспакае́нне, -ння ср., суцішэ́нне, -ння ср., спато́ленне, -ння ср.; неоконч. заспако́йванне, -ння ср., спато́льванне, -ння ср.; см. утоли́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задаво́ліць сов.

1. удовлетвори́ть; обеспе́чить;

з. прадпрые́мствы па́лівам — удовлетвори́ть предприя́тия то́пливом;

з. пакры́ўджанага — удовлетвори́ть оби́женного;

з. про́сьбу — удовлетвори́ть про́сьбу;

2. (што) удовлетвори́ть (чему);

з. патрабава́нні — удовлетвори́ть тре́бованиям;

3. (оказаться приемлемым) устро́ить, удовлетвори́ть;

гэ́та рабо́та мяне́ не мо́жа з.э́та рабо́та меня́ не мо́жет устро́ить (удовлетвори́ть);

4. (жажду, голод) утоли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагна́ць сов.

1. в разн. знач. прогна́ть;

п. саба́ку — прогна́ть соба́ку;

п. са слу́жбы — прогна́ть со слу́жбы;

п. па шашы́ два кіламе́тры — прогна́ть по шоссе́ два киломе́тра;

п. прако́с — прогна́ть проко́с;

п. праз стройист. прогна́ть сквозь строй;

2. разг. запи́ть;

п. бу́льбу малако́м — запи́ть карто́шку молоко́м;

3. (жажду) утоли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)