Verbum

анлайнавы слоўнік

утка́ць, утку́, утчэ́ш, утчэ́; утчо́м, утчаце́, утку́ць; утка́ў, -ка́ла; утчы́; утка́ны; зак.

1. што ў што. Уставіць тканнем нітку, паласу ў тканіну.

2. што і чаго. Вырабіць тканнем.

У. пяць губак палатна.

3. што чым. Пакрыць скрозь тканым узорам.

У. дыван кветкамі.

4. што. Зрасходаваць у працэсе ткання.

За дзень уткала кілаграм пражы.

|| незак. утыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утка́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

утка́ць сов.

1. (вставить тканьём нитку, узор) вотка́ть;

2. (изготовить тканьём какое-л. количество за определённое время) натка́ть;

3. (покрыть сплошь тканым узором) утка́ть; затка́ть;

4. (украсить посредством тканья) изотка́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утка́ць, утку, утчэш, утчэ; утчом, утчаце, уткуць; пр. уткаў, уткала; зак., што і чаго.

1. Уплесці, уставіць шляхам ткання нітку, паласу ў тканіну.

2. Ткучы, вырабіць што‑н. у якой‑н. колькасці.

3. Пакрыць скрозь тканым узорам; упрыгожыць шляхам ткання. Уткаць ручнікі золатам.

4. Зрасходаваць у працэсе ткання. За дзень уткала кілаграм пражы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утыка́ць² гл. уткаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утка́ть сов. утка́ць, уватка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вотка́ть сов., текст. уватка́ць, утка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изотка́ть сов., разг. утка́ць, затка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утка́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уткаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уватка́ць, уватку, уватчэш, уватчэ; уватчом, уватчаце, уваткуць; пр. уваткаў, ‑ткала; зак., што.

Тое, што і уткаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)