Verbum

анлайнавы слоўнік

усыха́нне гл. усохнуцца, усохнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усыха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усыха́нне ср.

1. засыха́ние;

2. усыха́ние;

3. засыха́ние;

1, 3 см. усыха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усыха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усыхаць — усохнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усо́хнуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; усо́хся, -хлася, зак.

Тое, што і усохнуць (у 2 знач.).

Зерне ўсохлася.

|| незак. усыха́цца, -а́ецца.

|| наз. усыха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усо́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; усо́х, -хла; зак.

1. Стаць цвёрдым ад высыхання.

Зямля ўсохла.

2. Зменшыцца ў вазе, аб’ёме ад высыхання.

Зерне ўсохла.

3. Засохнуць, зачахнуць.

Яблыня ўсохла.

|| незак. усыха́ць, -а́е.

|| наз. усыха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усыха́ние усыха́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усу́шка ж. усу́шка, -кі ж.; (усыхание) усыха́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цытаспаро́з

(ад цытаспора)

хвароба дрэў, якая выклікаецца грыбам цытаспорай; усыханне галін і ствалоў дрэў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)