усча́ць, узачну́, узачне́ш, узачне́; узачнём, узачняце́, узачну́ць; усча́ў, -чала́, -ло́; узачні́; усча́ты; зак., што і чаго (разм.).

Пачаць, распачаць.

У. сварку.

|| незак. усчына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усча́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узачну́ узачнё́м
2-я ас. узачне́ш узачняце́
3-я ас. узачне́ узачну́ць
Прошлы час
м. усча́ў усчалі́
ж. усчала́
н. усчало́
Загадны лад
2-я ас. узачні́ узачні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час усча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

усча́ць сов., разг. нача́ть, зате́ять; подня́ть;

у. сва́рку — нача́ть (зате́ять) ссо́ру;

у. шум — подня́ть шум

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усча́ць, узачну, узачнеш, узачне; узачнём, узачняце; пр. усчаў, ‑чала, ‑чало; заг. узачні зак., што і чаго.

Разм. Пачаць, распачаць. Усчаць сварку. □ Хлапец затрымліваўся, наравіў усчаць доўгую гаворку. Кулакоўскі. Ні ў гэты вечар, ні ў наступныя ўсчаць бок Мірон не адважыўся... Сачанка. [Язэп:] «Каб я згадзіўся з Шугаем, Гаравы не ўсчаў бі гэтай справы». Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усча́ць разм (пачаць, распачаць) begnnen* vt, nfangen* vt; sich (D) etw. vrnehmen*, vrhaben* vt;

усча́ць сва́рку з кім mit j-m Streit nfangen*;

усча́ць бо́йку ine Schlägeri nfangen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

усчына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да усчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усча́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад усчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усчына́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усчынаць — усчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усча́ты разг. на́чатый, зате́янный; по́днятый; см. усча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усчына́ць несов., разг. начина́ть, затева́ть; поднима́ть; см. усча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)