усхо́ды¹, -аў.

Першыя парасткі пасеваў.

Яравыя ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усхо́ды², -аў.

Прыступкі лесвіцы.

Спускацца па ўсходах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Усхо́ды

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Усхо́ды
Р. Усхо́даў
Д. Усхо́дам
В. Усхо́ды
Т. Усхо́дамі
М. Усхо́дах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усхо́ды

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. усхо́ды
Р. усхо́даў
Д. усхо́дам
В. усхо́ды
Т. усхо́дамі
М. усхо́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усхо́ды I ед. нет всхо́ды;

сёлета ўсхо́ды до́брыя — в э́том году́ всхо́ды хоро́шие

усхо́ды II ед. нет ле́стница ж., ступе́ни, ступе́ньки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усхо́ды ​1, ‑аў; адз. няма.

Парасткі насення, якія паказаліся з зямлі. Шаўковай рунню вабілі позірк бяскрайнія ўсходы ранніх культур. Шамякін. // перан. Вынікі якой‑н. дзейнасці. Так ужо сёння, на нашых вачах, нараджаюцца і дужэюць усходы новага, якое становіцца нормай нашага жыцця. Кухараў.

усхо́ды ​2, ‑аў; адз. няма.

Прыступкі лесвіцы. Грында парывіста бярэ вядро і з грукатам спускаецца па ўсходах, выходзіць на двор, ідзе да калодзежа. Колас. Па стромкіх усходах чалавек сыходзіў з трыбуны. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усхо́ды​II мн. гл. сходы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

усхо́ды​I мн. с.-г. die júnge Saat, Kéime pl, Schösslinge pl; Júngpflanzenbestand m -(e)s, stände;

усхо́ды до́брыя die júnge Saat steht gutf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

усхо́ды Ловы, бортныя дрэвы, рыбныя азёры (Jan Jakubowski. Mapa wielkiego księstwa Litewskiego w połowie XVI wieku, 1928, стар. 21. Atłas hystoryczny polski, № r. 1).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

усходы (мн.), прорасць / азіміны: рунь

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)