усхвале́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. усхвале́нне
Р. усхвале́ння
Д. усхвале́нню
В. усхвале́нне
Т. усхвале́ннем
М. усхвале́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усхвале́нне ср. восхвале́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усхвале́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усхваляць — усхваліць; праслаўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усхвале́нне н. Préisung f -, -en, Lóbpreisung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

самавыхвале́нне, -я, н.

Усхваленне, праслаўленне самога сябе, сваіх заслуг, здольнасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самаўсхвале́нне, -я, н.

Усхваленне, праслаўленне самога сябе, сваіх дасягненняў, сваёй годнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самарэкла́ма, -ы, ж.

Усхваленне самога сябе, сваіх поспехаў, якасцей; папулярызацыя ўласнай дзейнасці, творчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

eulogy [ˈju:lədʒi] n. (of/to) усхвале́нне, панегі́рык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

славосло́вие услаўле́нне, -ння ср., усхвале́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хвале́бный хвале́бны;

хвале́бные ре́чи хвале́бныя сло́вы, усхвале́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)