уста́ў

‘від пісьма’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. уста́ў
Р. уста́ва
Д. уста́ву
В. уста́ў
Т. уста́вам
М. уста́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уста́ў, -та́ва, м.

Буйны почырк старажытных лацінскіх, грэчаскіх і славянарускіх рукапісаў, які вызначаўся прамым і вельмі акуратным напісаннем літар.

|| прым. уста́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уста́ў, -та́ва м. (тип письма) уста́в;

ру́капіс напі́саны ўста́вам — ру́копись напи́сана уста́вом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устаў

т. 16, с. 270

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

уста́ў, устава, м.

Спец. Тып пісьма старажытных грэчаскіх, лацінскіх і славяна-рускіх рукапісаў, які вызначаўся прамым і вельмі акуратным напісаннем літар. [Кірыла Тураўскі:] Сеўшы на хлеб-ваду, Сляплюся па-над уставам, З сабою самім вяду Размовы пра дух і яву. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уста́ў Ставок, пруд (Ваўк. Сцяшк.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

до́света, прысл.

На світанні.

Устаў яшчэ д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уста́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уста́ўлю уста́вім
2-я ас. уста́віш уста́віце
3-я ас. уста́віць уста́вяць
Прошлы час
м. уста́віў уста́вілі
ж. уста́віла
н. уста́віла
Загадны лад
2-я ас. уста́ў уста́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час уста́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уста́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уста́ну уста́нем
2-я ас. уста́неш уста́неце
3-я ас. уста́не уста́нуць
Прошлы час
м. уста́ў уста́лі
ж. уста́ла
н. уста́ла
Загадны лад
2-я ас. уста́нь уста́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час уста́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уста́ўны уста́вный;

~нае пісьмо́ — уста́вное письмо́; см. уста́ў

устаўны́ вставно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)