устарані́ць, -раню́, -ро́ніш, -ро́ніць; -ране́ны; зак.

1. што. Зжыць, ліквідаваць.

У. перашкоды.

2. каго (што). Звольніць, вызваліць (афіц.).

У. ад выканання абавязкаў.

|| незак. устараня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. устаране́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

устарані́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. устараню́ устаро́нім
2-я ас. устаро́ніш устаро́ніце
3-я ас. устаро́ніць устаро́няць
Прошлы час
м. устарані́ў устарані́лі
ж. устарані́ла
н. устарані́ла
Загадны лад
2-я ас. устарані́ устарані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час устарані́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

устарані́ць сов.

1. (ликвидировать) устрани́ть; удали́ть;

у. перашко́ды — устрани́ть (удали́ть) препя́тствия;

2. (отстранить от дела) устрани́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устарані́ць, ‑раню, ‑роніш, ‑роніць; зак.

1. што. Зжыць, ліквідаваць. Устараніць недахопы ў рабоце. Устараніць прычыну хваробы.

2. каго. Часова звольніць, зняць, вызваліць ад займаемай пасады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадухілі́ць, -ілю́, -іліш, -іліць; -ілены; зак., што.

Загадзя ліквідаваць, устараніць.

П. бяду.

|| незак. прадухіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прадухіле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

устараня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да устараніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устаранёны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад устараніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устаране́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. устараняць — устараніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устрани́ть сов.

1. устарані́ць; (убрать) прыня́ць, мног. папрыма́ць; прыбра́ць; (уничтожить) зні́шчыць; (ликвидировать) ліквідава́ць;

устрани́ть препя́тствие устарані́ць (зні́шчыць) перашко́ду;

устрани́ть прегра́ду с пути́ устарані́ць (прыня́ць, прыбра́ць) перашко́ду з даро́гі;

2. (уволить) зво́льніць, зняць (з паса́ды); (на время) устарані́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устаранёны

1. устранённый; удалённый;

2. устранённый;

1, 2 см. устарані́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)