устанаві́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -но́віцца; зак.

Умацавацца, наладзіцца.

У горадзе ўстанавіўся парадак.

Устанавілася пагода.

|| незак. устана́ўлівацца, -аецца і устанаўля́цца, -я́ецца.

|| наз. устанаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

устанаві́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. устано́віцца устано́вяцца
Прошлы час
м. устанаві́ўся устанаві́ліся
ж. устанаві́лася
н. устанаві́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

устанаві́цца сов., в разн. знач. установи́ться;

у го́радзе ўстанаві́ўся пара́дак — в го́роде установи́лся поря́док;

~ві́лася цёплае надво́р’е — установи́лась тёплая пого́да;

між і́мі ўстанаві́лася маўклі́вая зго́да — ме́жду ни́ми установи́лось молчали́вое согла́сие;

~ві́лася цішыня́ — установи́лась тишина́;

го́лас спява́чкі яшчэ́ не ўстанаві́ўся — го́лос певи́цы ещё не установи́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устанаві́цца, ‑новіцца; зак.

1. Разм. Стаць, размясціцца дзе‑н., якім‑н. чынам. Паліцыянты ўстанавіліся шпалерамі ўздоўж нораў. Пестрак. Вось і ўстанавілася своеасаблівая чарга, наперадзе якой знаходзіцца старэйшае птушаня, а ў канцы — самае маленькае. Самусенка.

2. Стаць устойлівым, пастаянным; умацавацца. Калі ўстанавілася Савецкая ўлада, Андрэй Бабейка быў ужо рослы, ладны хлопец, паўнапраўны гаспадар бацькавай сядзібы. Хадкевіч. // Перастаць змяняцца, зрабіцца ўстойлівым. Пагода, нарэшце, установіцца і ў бліжэйшыя дні будзе скончаны сенакос. Чарнышэвіч. На поўдні Украіны ўстанавілася цёплае надвор’е. «Звязда».

3. Скласціся, наладзіцца, усталявацца. [Юскавец:] — Скажу толькі, што ваша трактоўка Лабановіча разыходзіцца з той, якая ўстанавілася ў нас цяпер і лічыцца бясспрэчнай. Дамашэвіч. У групе бадай што з першага дня ўстанавіліся свае таварыскія сувязі, выявіліся сімпатыі. Карпаў. Між бабкай і Слаўкам скончыліся сваркі. Устанавілася такая любоў і дружба, што толькі можна было пазайздросціць. Няхай. // Наступіць. За сталом устанавілася мёртвая цішыня. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устанаві́цца кніжн. (аб поглядах і пад.) sich heráusbilden; sich éinbürgern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

водрузи́ться устанаві́цца, узня́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угрунтава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ту́ецца; зак.

Устанавіцца, усталявацца.

Адносна рэферэндуму ўгрунтавалася пэўная думка.

|| незак. угрунто́ўвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́працавацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цуецца; зак.

Устанавіцца, утварыцца ў выніку вопыту, працы.

Выпрацавалася вынослівасць.

|| незак. выпрацо́ўвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадвы́значыцца, ‑чыцца; зак.

Вызначыцца наперад, устанавіцца, атрымаць адпаведны напрамак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угрунтава́цца, ‑туецца; зак.

Устанавіцца, усталявацца. Адносна гэтага ўгрунтавалася пэўная думка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)