успаміна́ць гл. успомніць, успамянуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

успаміна́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. успаміна́ю успаміна́ем
2-я ас. успаміна́еш успаміна́еце
3-я ас. успаміна́е успаміна́юць
Прошлы час
м. успаміна́ў успаміна́лі
ж. успаміна́ла
н. успаміна́ла
Загадны лад
2-я ас. успаміна́й успаміна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час успаміна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

успаміна́ць несов.

1. вспомина́ть, припомина́ть; см. успо́мніць;

2. (называть) упомина́ть;

◊ не ўспаміна́ць лі́хам — не помина́ть ли́хом;

у. до́брым сло́вам — вспомина́ть до́брым сло́вом;

~на́й як зва́лі — погов. помина́й как зва́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успаміна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да успомніць, успамянуць.

•••

Не ўспамінай (не ўспамінайце) ліхам — тое, што і не памінай (не памінайце) ліхам (гл. памінаць).

Успамінаць добрым словам — тое, што і памінаць добрым словам (гл. памінаць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

успаміна́ць гл. успомніць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

успамяну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што, пра каго-што і з дадан. (разм.).

Тое, што і успомніць.

|| незак. успаміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

успо́мніць, -ню, -ніш, -ніць; зак., каго-што, пра каго-што і з дадан.

Аднавіць у сваёй памяці.

У. мінулае.

У. пра важнае даручэнне.

|| незак. успаміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вспомина́ть несов. успаміна́ць, прыга́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даўніна́, -ы́, ж. (разм.).

Былыя, даўнія часы; старадаўнасць.

Пачаў успамінаць даўніну.

Гэта памяць даўніны глыбокай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

былы́, -а́я, -о́е.

1. Мінулы, прошлы.

Былыя падзеі.

Успамінаць былыя часы.

2. Які страціў ранейшае становішча, прызначэнне.

Б. студэнт.

Былая слава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)