усма́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усма́жу усма́жым
2-я ас. усма́жыш усма́жыце
3-я ас. усма́жыць усма́жаць
Прошлы час
м. усма́жыў усма́жылі
ж. усма́жыла
н. усма́жыла
Загадны лад
2-я ас. усма́ж усма́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час усма́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усма́жыць сов. ужа́рить, прожа́рить;

до́бра ўсма́жыць мя́са — хорошо́ ужа́рить (прожа́рить) мя́со

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усма́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

Смажачы, згатаваць; добра прасмажыць. На прыпеку старая ўсмажыла яечню, наліла кубачак сырадою, паклала акрайчык хлеба і ўсё ўпрошвала, каб хаця ела [Галя]. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усма́жыць кул. dúrchbraten* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

усма́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да усмажыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усма́жаны ужа́ренный, прожа́ренный; см. усма́жыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усма́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад усмажыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усма́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усмажваць — усмажыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усма́жваць несов. ужа́ривать, прожа́ривать; см. усма́жыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ужа́рить сов., разг. (мясо) усма́жыць; (сало) усква́рыць; (кофе, семечки и т. п.) упра́жыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)