ускосныя падаткі

т. 16, с. 267

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

уско́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уско́сны уско́сная уско́снае уско́сныя
Р. уско́снага уско́снай
уско́снае		 уско́снага уско́сных
Д. уско́снаму уско́снай уско́снаму уско́сным
В. уско́сны (неадуш.)
уско́снага (адуш.)		 уско́сную уско́снае уско́сныя (неадуш.)
уско́сных (адуш.)
Т. уско́сным уско́снай
уско́снаю		 уско́сным уско́снымі
М. уско́сным уско́снай уско́сным уско́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уско́сны, -ая, -ае.

1. Не непасрэдны, пабочны; проціл. прамы.

Ускосныя звесткі.

Ускосныя доказы.

Абвінавачванне ўскосна (прысл.) датычыць і яе.

2. У граматыцы пра перадачу чужой мовы: які выражаецца даданым сказам.

Ускосная мова.

Ускоснае пытанне.

○ Ускоснае дапаўненне — у граматыцы: дапаўненне ў любым склоне, акрамя вінавальнага без прыназоўніка.

Ускосны склон — у граматыцы: усякі склон, акрамя назоўнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уско́сны, ‑ая, ‑ае.

Які не выказваецца, не выяўляецца непасрэдна; пабочны. Ёсць у мяне пад рукамі толькі скупыя ўскосныя звесткі, знойдзеныя даследчыкамі ў розных архівах. Мехаў. Цяпер я добра ведала, што не толькі не маю права нешта сказаць Віктару.., бо сказаць, гэта значыць зрабіць ускосны папрок яму. Савіцкі. Важным сродкам выяўлення ўнутранага свету чалавека з’яўляецца ў К. Чорнага ўскосная партрэтная характарыстыка. «Полымя». [Чаур]: — Твае любімыя дэтэктывы сцвярджалі: калі няма прамых доказаў, шукай ускосныя. Шыцік.

•••

Ускосная мова гл. мова.

Ускосныя падаткі гл. падатак.

Ускосныя склоны гл. склон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́свенный в разн. знач. уско́сны;

ко́свенные падежи́ грам. уско́сныя скло́ны;

ко́свенная речь грам. уско́сная мо́ва;

ко́свенное дополне́ние грам. уско́снае дапаўне́нне;

ко́свенный вопро́с грам. уско́снае пыта́нне;

ко́свенные нало́ги фин. уско́сныя пада́ткі;

ко́свенные ули́ки уско́сныя до́казы;

ко́свенный луч физ. уско́сны праме́нь;

ко́свенным путём уско́сным шля́хам;

ко́свенный намёк уско́сны намёк;

ко́свенные удобре́ния с.-х. уско́сныя ўгнае́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ули́ка ж. до́каз, -зу м.;

ко́свенные ули́ки уско́сныя до́казы;

прямы́е ули́ки я́ўныя до́казы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

indirect [ˌɪndəˈrekt] adj. непрамы́; уско́сны;

an indirect answer ухі́лісты/уні́клівы адка́з;

an indirect route абхо́дны шлях;

indirect taxes уско́сныя пада́ткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пада́так, ‑тку, м.

1. Абавязковы збор з прадпрыемстваў і насельніцтва, які вызначаецца дзяржавай. Падаходны падатак. □ Зняў сельсавет незаконны падатак на ўдаву, хворую жанчыну. Васілевіч.

2. Тое, што і паборы.

•••

Ускосныя падаткі — падаткі, якія ўключаюцца ў прадажную цану тавару; акцыз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скло́н, -ну м., грам. паде́ж;

ро́дны с. — роди́тельный паде́ж;

клі́чны с. — зва́тельный паде́ж;

уско́сныя ~ны — ко́свенные падежи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

circumstantial

[sɜ:rkəmˈstænʃəl]

adj.

1) зале́жны ад абста́вінаў

2) выпадко́вы, уско́сны

circumstantial evidence — уско́сныя до́казы

3) падрабя́зны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)