Verbum

анлайнавы слоўнік

урэ́тра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

урэ́тра ж., анат. уре́тра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урэ́тра, ‑ы, ж.

Спец. Мочаспускальны канал.

[Грэч. urēthra.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Урэтра (мед.) 10/490

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

урэ́тра

(гр. urethra)

мочаспускальны канал.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

уре́тра анат. урэ́тра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

urethra [jʊˈri:θrə] n. (pl. urethrae or urethras) anat. урэ́тра, мочаспуска́льны кана́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

урэтры́т

(ад урэтра)

запаленне слізістай абалонкі урэтры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

урэтраскапі́я

(ад урэтра + -скапія)

агляд урэтры пры дапамозе урэтраскопа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

урэтратамі́я

(ад урэтра + -тамія)

мед. разразанне урэтры пры яе звужэннях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)