назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| урэ́мы | |
| урэ́ме | |
| урэ́му | |
| урэ́май урэ́маю |
|
| урэ́ме |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Verbum
анлайнавы слоўнік(
паласа лісцевых лясоў, якая цягнецца ўздоўж ракі, што працякае праз лесастэпавую, стэпавую і паўпустынную зоны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)