урэ́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. урэ́ма
Р. урэ́мы
Д. урэ́ме
В. урэ́му
Т. урэ́май
урэ́маю
М. урэ́ме

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)