Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікБеларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
ура́н, -у,
Хімічны элемент, метал, які валодае радыеактыўнымі ўласцівасцямі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ура́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да урану; які складаецца з урану, які змяшчае ў сабе уран.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ура́навы
прыметнік, адносны
| ура́навы | ура́навае | ура́навыя | ||
| ура́навага | ура́навай ура́навае |
ура́навага | ура́навых | |
| ура́наваму | ура́навай | ура́наваму | ура́навым | |
| ура́навы ( ура́навага ( |
ура́навую | ура́навае | ура́навыя ( ура́навых ( |
|
| ура́навым | ура́навай ура́наваю |
ура́навым | ура́навымі | |
| ура́навым | ура́навай | ура́навым | ура́навых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Uránerz
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
uranowy
uranow|yуранавы;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
руда́, ‑ы,
Прыродная мінеральная сыравіна, якая змяшчае ў сабе металы або іх злучэнні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бранеры́т
[ад
мінерал,
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)