ура́жлівы, -ая, -ае.

Які лёгка паддаецца ўражанням, вельмі чулы.

Уражлівае дзіця.

|| наз. ура́жлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ура́жлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ура́жлівы ура́жлівая ура́жлівае ура́жлівыя
Р. ура́жлівага ура́жлівай
ура́жлівае
ура́жлівага ура́жлівых
Д. ура́жліваму ура́жлівай ура́жліваму ура́жлівым
В. ура́жлівы (неадуш.)
ура́жлівага (адуш.)
ура́жлівую ура́жлівае ура́жлівыя (неадуш.)
ура́жлівых (адуш.)
Т. ура́жлівым ура́жлівай
ура́жліваю
ура́жлівым ура́жлівымі
М. ура́жлівым ура́жлівай ура́жлівым ура́жлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ура́жлівы впечатли́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ура́жлівы, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка паддаецца ўражанням, вельмі чулы. Уражлівае дзіця. □ Мама яшчэ пазаўчора сказала ім, старэйшым: — За вас я спакойна. За Віку баюся, яна такая ўражлівая. Не крыўдзіце яе. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ура́жлівы empfnglich, leicht zu beindrucken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

впечатли́тельный ура́жлівы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

excitable [ɪkˈsaɪtəbl] adj. ура́жлівы, узбуджа́льны (пра людзей або жывёл)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чу́ткі, -ая, -ае.

1. Які лёгка і добра ўспрымае што-н. слыхам, нюхам.

Чуткія сабакі.

2. Уражлівы, успрыімлівы.

Чуткая душа.

3. Неглыбокі, лёгкі.

Ч. сон.

|| наз. чу́ткасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sensbel

a чуллі́вы; ура́жлівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wrażliwy

уражлівы, чуллівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)