уража́ць гл. уразіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уража́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уража́ю уража́ем
2-я ас. уража́еш уража́еце
3-я ас. уража́е уража́юць
Прошлы час
м. уража́ў уража́лі
ж. уража́ла
н. уража́ла
Загадны лад
2-я ас. уража́й уража́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уража́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уража́ць несов., см. ура́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уража́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уразіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ура́зіць, -а́жу, -а́зіш, -а́зіць; -а́жаны; зак.

1. каго (што). Зрабіць вялікае ўражанне.

Яго ўразіла незвычайная цішыня.

2. каго-што. Балюча закрануць, пакрыўдзіць.

У. чыё-н. самалюбства.

|| незак. ура́жваць, -аю, -аеш, -ае і уража́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

впечатля́ть несов. рабі́ць ура́жанне, уража́ць; ура́жваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изумля́ть несов. дзіві́ць, здзіўля́ць; (поражать) ура́жваць, уража́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уязвля́ть несов. (поражать) уража́ць; (оскорблять) абража́ць; (колоть) кало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bestürzen

vt уража́ць, здзіўля́ць; ашаламля́ць,бянтэ́жыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

astound

[əˈstaʊnd]

v.t.

1) мо́цна зьдзіўля́ць, дзіві́ць

2) уража́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)