Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
упы́нак, -нку, м. (разм.).
Спакой.
Дома ён не знаходзіў упынку.
◊
Без упынку — не перастаючы, не абмяжоўваючы сябе.
Балбатаць без упынку.
Не знаходзіць або не мець упынку — не магчы супакоіцца, не быць у стане ўтрымацца ад чаго-н.
Ён цэлы дзень не знаходзіў сабе ўпынку.
Яна ў рабоце не мае ўпынку.
Няма ўпынкукаму-чаму або на каго-што — нельга стрымаць, спыніць.
Раздурэліся дзеці, што і ўпынку ім або на іх няма.
Дажджу або на дождж сёння і ўпынку няма — лье і лье.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
упы́нак: без ~ку без у́держу;
няма ўпы́нку — нет у́держу;
не мець ~нку — не знать у́держу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упы́нак, ‑нку, м.
Разм. Спакой. Дома ён не знаходзіў упынку. Маці адчувала прычыну і сілком пачала выпраўляць Аляксея на вячэрнія пагулянкі.Пальчэўскі.Памяць! Ні ўпынку, ні прыпынку ёй.Сабаленка.
•••
Без упынку — не перастаючы, не сціхаючы, не абмяжоўваючы сябе. Хтосьці без упынку балесна енчыць і стогне.Мядзёлка.Ліна балбатала без упынку.«Маладосць».
Няма (не мець) упынку — нельга стрымаць, спыніць. [Крывіцкі:] — Няма ўпынку на хлопцаў, усюды яны ўлезуць.Лобан.Ціха. Толькі лье і лье дождж, няма на яго сёння ўпынку.С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упы́нм, упы́накмразм:
яму́ няма́ ўпы́ну er ist nicht zu bändigen;
без упы́н(к)у hémmungslos, únaufhaltsam;
не ве́даць упы́н(к)у sich nicht mäßigen können*; kéine Grénzen kénnen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
упы́н, ‑у, м.
Разм. Тое, што і упынак. Перш упыну не было на Юстапа з яго скаргамі.Калюга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)