упы́н м, упы́нак м разм:

яму́ няма́ ўпы́ну er ist nicht zu bändigen;

без упы́н(к)у hmmungslos, naufhaltsam;

не ве́даць упы́н(к)у sich nicht mäßigen können*; kine Grnzen knnen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)