упы́н м, упы́нак м разм:

яму́ няма́ ўпы́ну er ist nicht zu bändigen;

без упы́н(к)у hémmungslos, únaufhaltsam;

не ве́даць упы́н(к)у sich nicht mäßigen können*; kéine Grénzen kénnen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)