упуска́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упуска́ю упуска́ем
2-я ас. упуска́еш упуска́еце
3-я ас. упуска́е упуска́юць
Прошлы час
м. упуска́ў упуска́лі
ж. упуска́ла
н. упуска́ла
Загадны лад
2-я ас. упуска́й упуска́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упуска́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упуска́ць несов.

1. (давать входить, проникать) впуска́ть;

2. упуска́ть; (не удержав в руках — ещё) роня́ть;

3. перен. теря́ть, упуска́ть;

4. (в приготовленное место) вде́лывать; (плотн. — ещё) вре́зывать;

1-4 см. упусці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да упусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упусці́ць, -ушчу́, -у́сціш, -у́сціць; -у́шчаны; зак.

1. каго-што. Даць увайсці каму-, чаму-н. куды-н.

У. пасажыраў у вагон.

У. холад у хату.

У. каплі ў нос (уліць).

2. каго-што. Выпадкова не ўтрымаць.

У. канец вяроўкі.

3. каго (што). Мімаволі даць магчымасць каму-н. уцячы, схавацца і пад.

У. зайца.

4. перан., што. Прапусціць, не выкарыстаць што-н. своечасова.

Ён свайго не ўпусціць.

У. магчымасць.

У. выпадак.

5. што. Уставіць у выразанае, паглыбленае месца.

У. замок у дзверы.

|| незак. упуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. упу́ск, -у, м. (да 1 знач.) і упуска́нне, -я, н. (да 1 знач.); прым. упускны́, -а́я, -о́е (спец.).

У. клапан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

впуска́ть несов. упуска́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упуска́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да упускаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упуска́нне ср. впуска́ние; см. упуска́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прафу́кваць

‘упускаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прафу́кваю прафу́кваем
2-я ас. прафу́кваеш прафу́кваеце
3-я ас. прафу́квае прафу́кваюць
Прошлы час
м. прафу́кваў прафу́квалі
ж. прафу́квала
н. прафу́квала
Дзеепрыслоўе
цяп. час прафу́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упу́ск, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. упускаць — упусціць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упуска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. упускаць — упусціць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)