упро́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упро́шванне упро́шванні
Р. упро́швання упро́шванняў
Д. упро́шванню упро́шванням
В. упро́шванне упро́шванні
Т. упро́шваннем упро́шваннямі
М. упро́шванні упро́шваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упро́шванне ср. упра́шивание; см. упро́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упро́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упрошваць — упрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упро́шванне н. Erbítten n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

упрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць; -ро́шаны; зак., каго (што) з інф.

Просьбамі пераканаць зрабіць што-н.

У. застацца яшчэ на дзянёк.

|| незак. упро́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. упро́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упра́шивание упро́шванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

entreaty [ɪnˈtri:ti] n. fml упро́шванне, мальба́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

błaganie

н. маленне; просьба, упрошванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мольба́ ж. мале́нне, -ння ср.; (просьба) про́сьба, -бы ж., упро́шванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

plea [pli:] n. fml

1. (for) про́сьба; упро́шванне

2. law апраўда́нне, падста́ва; зачэ́пка;

on the plea of пад ма́ркай

3. law афіцы́йная зая́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)