упро́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
упро́шванне | упро́шванні | |
упро́швання | упро́шванняў | |
упро́шванню | упро́шванням | |
упро́шванне | упро́шванні | |
упро́шваннем | упро́шваннямі | |
упро́шванні | упро́шваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)