упра́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упра́ўлены упра́ўленая упра́ўленае упра́ўленыя
Р. упра́ўленага упра́ўленай
упра́ўленае		 упра́ўленага упра́ўленых
Д. упра́ўленаму упра́ўленай упра́ўленаму упра́ўленым
В. упра́ўлены (неадуш.)
упра́ўленага (адуш.)		 упра́ўленую упра́ўленае упра́ўленыя (неадуш.)
упра́ўленых (адуш.)
Т. упра́ўленым упра́ўленай
упра́ўленаю		 упра́ўленым упра́ўленымі
М. упра́ўленым упра́ўленай упра́ўленым упра́ўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упра́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упра́ўлены упра́ўленая упра́ўленае упра́ўленыя
Р. упра́ўленага упра́ўленай
упра́ўленае		 упра́ўленага упра́ўленых
Д. упра́ўленаму упра́ўленай упра́ўленаму упра́ўленым
В. упра́ўлены (неадуш.)
упра́ўленага (адуш.)		 упра́ўленую упра́ўленае упра́ўленыя (неадуш.)
упра́ўленых (адуш.)
Т. упра́ўленым упра́ўленай
упра́ўленаю		 упра́ўленым упра́ўленымі
М. упра́ўленым упра́ўленай упра́ўленым упра́ўленых

Кароткая форма: упра́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упра́ўлены впра́вленный; см. упра́віць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упра́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад управіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вде́ланный уро́блены; упра́ўлены; уста́ўлены; умурава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wprawiony

упраўлены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

впра́вленный

1. упра́ўлены;

2. увабра́ны, засу́нуты; см. впра́вить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)