упра́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упра́ўлены упра́ўленая упра́ўленае упра́ўленыя
Р. упра́ўленага упра́ўленай
упра́ўленае		 упра́ўленага упра́ўленых
Д. упра́ўленаму упра́ўленай упра́ўленаму упра́ўленым
В. упра́ўлены (неадуш.)
упра́ўленага (адуш.)		 упра́ўленую упра́ўленае упра́ўленыя (неадуш.)
упра́ўленых (адуш.)
Т. упра́ўленым упра́ўленай
упра́ўленаю		 упра́ўленым упра́ўленымі
М. упра́ўленым упра́ўленай упра́ўленым упра́ўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)