упраўле́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упраўле́нчы упраўле́нчая упраўле́нчае упраўле́нчыя
Р. упраўле́нчага упраўле́нчай
упраўле́нчае		 упраўле́нчага упраўле́нчых
Д. упраўле́нчаму упраўле́нчай упраўле́нчаму упраўле́нчым
В. упраўле́нчы (неадуш.)
упраўле́нчага (адуш.)		 упраўле́нчую упраўле́нчае упраўле́нчыя (неадуш.)
упраўле́нчых (адуш.)
Т. упраўле́нчым упраўле́нчай
упраўле́нчаю		 упраўле́нчым упраўле́нчымі
М. упраўле́нчым упраўле́нчай упраўле́нчым упраўле́нчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упраўле́нчы прил. управле́нческий;

у. апара́т — управле́нческий аппара́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упраўле́нчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да упраўлення. Упраўленчы апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упраўле́нчы Verwáltungs-;

упраўле́нчы апара́т Verwáltungsapparat m -(e)s, -e, Verwáltungskräfte pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

упраўле́нне, -я, н.

Буйная адміністрацыйная ўстанова або орган установы, арганізацыі і пад., які кіруе пэўнай галіной дзейнасці.

Цэнтральнае статыстычнае ў.

У. чыгункі.

|| прым. упраўле́нчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

verwáltungsmäßig

a адміністрацы́йны, упраўле́нчы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разбу́хнуць сов., прям., перен. разбу́хнуть;

гаро́х у вадзе́ ~х — горо́х в воде́ разбу́х;

кні́га ~хла за кошт цыта́т — кни́га разбу́хла за счёт цита́т;

упраўле́нчы апара́т ~х — управле́нческий аппара́т разбу́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)