упраўле́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упраўле́нчы упраўле́нчая упраўле́нчае упраўле́нчыя
Р. упраўле́нчага упраўле́нчай
упраўле́нчае		 упраўле́нчага упраўле́нчых
Д. упраўле́нчаму упраўле́нчай упраўле́нчаму упраўле́нчым
В. упраўле́нчы (неадуш.)
упраўле́нчага (адуш.)		 упраўле́нчую упраўле́нчае упраўле́нчыя (неадуш.)
упраўле́нчых (адуш.)
Т. упраўле́нчым упраўле́нчай
упраўле́нчаю		 упраўле́нчым упраўле́нчымі
М. упраўле́нчым упраўле́нчай упраўле́нчым упраўле́нчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)