упако́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік па ўпакоўцы чаго-н.

|| ж. упако́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упако́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упако́ўшчык упако́ўшчыкі
Р. упако́ўшчыка упако́ўшчыкаў
Д. упако́ўшчыку упако́ўшчыкам
В. упако́ўшчыка упако́ўшчыкаў
Т. упако́ўшчыкам упако́ўшчыкамі
М. упако́ўшчыку упако́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упако́ўшчык м. упако́вщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упако́ўшчык, ‑а, м.

Работнік, які займаецца ўпакоўкай (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упако́вщик упако́ўшчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упако́ўшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да упакоўшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

packer [ˈpækə] n.

1. упако́ўшчык

2. пакава́льная машы́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pakowacz

м. упакоўшчык; пакавальнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

packer

[ˈpækər]

n.

1) упако́ўшчык -а m., упако́ўшчыца f.

2) нарыхто́ўшчык -а m., нарыхто́ўшчыца f. (садавіны́, гаро́дніны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wrapper

[ˈræpər]

n.

1) упако́ўшчык -а m.

2) упако́ўка f.

3) абго́ртка, бандэро́ль f.

4) хала́т -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)