Уніяцкая царква 3/105; 12/102

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

уніяцкая царква

т. 16, с. 237

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

у́нія, -і, ж. (кніжн.).

Аб’яднанне, саюз.

Дзяржаўная у.

Царкоўная у.

|| прым. унія́цкі, -ая, -ае.

Уніяцкая царква.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

унія́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да уніі (у 2 знач.), уніята. Уніяцкае веравызнанне. Уніяцкая царква. Уніяцкі прыход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унія́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. унія́цкі унія́цкая унія́цкае унія́цкія
Р. унія́цкага унія́цкай
унія́цкае		 унія́цкага унія́цкіх
Д. унія́цкаму унія́цкай унія́цкаму унія́цкім
В. унія́цкі (неадуш.)
унія́цкага (адуш.)		 унія́цкую унія́цкае унія́цкія (неадуш.)
унія́цкіх (адуш.)
Т. унія́цкім унія́цкай
унія́цкаю		 унія́цкім унія́цкімі
М. унія́цкім унія́цкай унія́цкім унія́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Unitarian [ˌju:nɪˈteəriən] n., adj. relig. унітарыя́нін; унія́цкі;

the Unitarian Church унія́цкая царква́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

царква́ ж. Kírche f -, -n;

каталі́цкая царква́ (römisch-) kathólische Kírche;

правасла́ўная царква́ orthodóxe Kírche;

пратэста́нцкая царква́ protestántische Kírche;

унія́цкая царква́ gríechisch-kathólische [uniíerte] Kírche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ВШІНЯВЕ́ЦКАЯ ЦАРКВА́ ІАА́НА ХРЫСЦІ́ЦЕЛЯ,

помнік архітэктуры барока. Пабудавана ў 1742 у в. Вішнявец (Стаўбцоўскі р-н Мінскай вобл.) як уніяцкая, перабудавана ў 1852 у праваслаўную. Мураваная 3-нефавая базіліка з паўцыркульнай апсідай і 2-вежавым гал. фасадам, вырашаным як самаст. аб’ём. Кампазіцыйная вось гал. фасада вылучана какошнікам. Па баках будынак вянчаюць цыбулепадобныя купалкі на высокіх цыліндрычных барабанах. Сцены ўнутры і звонку расчлянёны пілястрамі, завершаны развітымі прафіляванымі карнізамі. Аконныя праёмы з лучковым, на гал. фасадзе з паўцыркульнымі завяршэннямі.

А.А.Ярашэвіч.

т. 4, с. 241

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВАЛАВЕ́ЛЬСКАЯ Ю́Р’ЕЎСКАЯ ЦАРКВА́ , помнік драўлянага дойлідства 18 ст. Пабудавана ў 1766 у в. Валавель (Драгічынскі р-н Брэсцкай вобл.) як уніяцкая. Мае рысы стылю барока. Прамавугольны асн. зруб і выцягнутая 5-гранная апсіда накрыты агульным гонтавым дахам. На гал. фасадзе тарэц даху вырашаны як спалучэнне крывалінейнага франтона з паўвальмай і 2 чацверыковымі вежамі па баках, завершанымі 6-граннымі шыйкамі і галоўкамі над імі. Складаныя формы завяршэнняў маюць шматлікія заломы і выгіны. Па баках апсіды сіметрычныя нізкія рызніцы, пры ўваходзе — тамбур.

Літ.:

Якімовіч Ю.А. Драўлянае дойлідства Беларускага Палесся. XVII—XIX стст. Мн., 1978.

т. 3, с. 468

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АСТРО́ШЫЦЫ,

вёска ў Беларусі, у Лагойскім раёне Мінскай вобласці. Цэнтр сельсавета і калгаса. За 12 км на ПдЗ ад Лагойска, 28 км ад Мінска. 689 ж., 218 двароў (1994). Сярэдняя школа, б-ка, Дом культуры, аддз. сувязі.

Упершыню ўпамінаецца ў 1449 як маёнтак пад назвай Острожчычы. Належаў Судзімонтавічам, Кежгайлам, Шамётам, з 1590 Крыштофу Радзівілу, потым Тышкевічам (да пач. 20 ст.). У 1747 тут пабудавана уніяцкая царква. У 1870 вёска Астрашыцка-Гарадоцкай вол. На пач. 20 ст. паселішча Астрошыцы складалася з панскага двара (55 ж.) і вёскі (150 ж., 21 двор). З 1924 цэнтр сельсавета Астрашыцка-Гарадоцкага, з 1931 Лагойскага р-наў.

т. 2, с. 58

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)