умяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., у што.

1. што і чаго. Мяшаючы, дабавіць.

У. пшанічнай мукі ў жытнюю.

2. перан., каго (што). Прымусіць супраць волі ўдзельнічаць у чым-н.

У. каго-н. у брудную справу.

|| незак. уме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умяша́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умяша́ю умяша́ем
2-я ас. умяша́еш умяша́еце
3-я ас. умяша́е умяша́юць
Прошлы час
м. умяша́ў умяша́лі
ж. умяша́ла
н. умяша́ла
Загадны лад
2-я ас. умяша́й умяша́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час умяша́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умяша́ць сов.

1. вмеша́ть;

у. пшані́чнай мукі́ ў жы́тнюю — вмеша́ть пшени́чной муки́ в ржану́ю;

2. (вовлечь) вмени́ть, впу́тать;

мяне́ ўмяша́лі ў гэ́ту бру́дную спра́ву — меня́ вмеша́ли (впу́тали) в э́то гря́зное де́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., у што.

1. што і чаго. Мяшаючы, дабавіць чаго‑н. у што‑н.; прымяшаць. Умяшаць пшанічнай мукі ў жытнюю.

2. перан.; каго. Уцягнуць, ублытаць у якую‑н. непрыемную справу. — Ты што гэта надумаў, хлопча? — здзіўлена запытаў Якаў. — Хочаш і мяне сюды ўмяшаць? Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умяша́ць

1. (дамяшаць, дабавіць) béimischen vt;

2. разм. (ублытаць каго-н.) verwíckeln vt, hinéinziehen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уме́шваць² гл. умяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

впу́тать сов. ублы́таць, умяша́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вмеша́ть сов.

1. умяша́ць;

2. перен., разг. умяша́ць; (впутать) ублы́таць; (втянуть) уцягну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умяша́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад умяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wmieszać

зак. умяшаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)