умяты - Пошук

умя́ты

прыметнік, адносны

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умя́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

Кароткая форма: умя́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умя́ты

1. в разн. знач. умя́тый;

2. перен., разг. упи́санный, умя́тый;

1, 2 см. умя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умя́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад умяць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вмя́тый

1. умя́ты, уці́снуты;

2. увагну́ты; см. вмять;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упи́санный

1. упі́саны;

2. упі́саны, умя́ты, апле́цены; см. уписа́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умя́ць, умну́, умне́ш, умне́; умнём, умняце́, умну́ць; умя́ў, умя́ла; умні́; умя́ты; зак., што.

1. у што. Прымяўшы, уціснуць, увагнаць.

У. акурак у пясок.

2. Націскаючы, зрабіць больш шчыльным або прымяць хадой, яздой.

У. тытунь у люльцы.

У. зямлю гусеніцамі трактара.

3. З’есці многа, прагна (разм.).

У. бохан хлеба.

|| незак. уміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Verbum