умо́вы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. умо́вы
Р. умо́ў
Д. умо́вам
В. умо́вы
Т. умо́вамі
М. умо́вах

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умо́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. умо́ва умо́вы
Р. умо́вы умо́ў
Д. умо́ве умо́вам
В. умо́ву умо́вы
Т. умо́вай
умо́ваю
умо́вамі
М. умо́ве умо́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уро́чны, -ая, -ае.

Устаноўлены паводле пэўнай умовы.

Урочная работа.

У. час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыскамфо́рт, -у, М -рце, м.

Умовы жыцця, знаходжання, якія не забяспечваюць зручнасцей і спакою, а таксама такі стан.

|| прым. дыскамфо́ртны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

балазе́, злуч. далучальны (разм.).

Далучае сказы з дадатковымі паведамленнямі, па знач. адпавядае словазлучэнням «тым больш што», «добра што».

Вучыся, б. ёсць умовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэнз, -у, м.

Умовы, якія дазваляюць асобе карыстацца тымі ці іншымі палітычнымі правамі.

Узроставы ц.

Выбарчы ц.

Адукацыйны ц.

|| прым. цэ́нзавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уро́чны, ‑ая, ‑ае.

Устаноўлены паводле пэўнай умовы. Урочная работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вару́нкі

(ням. Wahrung)

абставіны, умовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абстано́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

1. Мэбля, хатнія рэчы.

А. кватэры.

2. Умовы, абставіны, у якіх што-н. адбываецца.

Міжнародная а.

Баявая а.

|| прым. абстано́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

unacceptable [ˌʌnəkˈseptəbl] adj. непрыма́льны;

unacceptable terms умо́вы, які́я немагчы́ма прыня́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)