улі́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. улі́к
Р. улі́ку
Д. улі́ку
В. улі́к
Т. улі́кам
М. улі́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

улі́к, -у, м.

1. Устанаўленне наяўнасці, колькасці чаго-н. шляхам падлікаў.

У. тавараў.

Магазін зачынены на ў.

Бухгалтарскі ў.

2. Рэгістрацыя з занясеннем у спісы асоб, якія знаходзяцца дзе-н.

Браць на ў.

Стаць на ў.

Зняцца з уліку.

Ваенны ў.

3. Прыняцце пад увагу чаго-н.

Пры ўліку ўсіх абставін.

|| прым. уліко́вы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Уліковая дакументацыя.

Уліковая плошча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улі́к, -ку м., в разн. знач. учёт;

у. тава́раў — учёт това́ров;

бухга́лтарскі ўлік — бухга́лтерский учёт;

у. пра́цы — учёт труда́;

зняць (зня́цца) з ~ку — снять (сня́ться) с учёта;

○ у. вэ́ксаляў — учёт векселе́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улік

т. 16, с. 222

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

улі́к, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. улічыць.

2. Рэгістрацыя асоб, прадметаў і пад. з занясеннем іх у спісы, картатэку (звычайна ў выразах: стаць на ўлік, узяць на ўлік, зняцца з уліку, зняць з уліку, брацца на ўлік і пад.). Прыйшоўшы са школы, [Ніна] да позняга вечара сядзела над кнігамі ўліку. Гроднеў. У райкоме, калі .. [Сяргей] браўся на ўлік, яму прапанавалі пасаду галоўнага агранома райземаддзела. Шахавец. Самалётамі спяшаліся прадстаўнікі ведамстваў, каб знайсці і ўзяць на ўлік маёмасць, якая ўцалела і належала ведамствам да вайны. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улі́к м.

1. Berücksichtigung f -;

з улі́кам чаго-н. únter Berücksichtigung (G);

2. бухг., эк. Beréchnung f -, -en; Inventúr [-vɛn-] f -, -en (у краме); Réchnungswesen n -s, Réchnungsführung f -, -en (рахункаводства); Erfássung f -, -en; Statístik f - (статыстыка);

улі́к сабеко́шту Kóstenrechnung f;

ве́сці ўлі́к beréchnen vt; Buch führen (über A), éintragen* vt (запісваць); kontrollíeren vt (правяраць);

право́дзіць улі́к у кра́ме im Geschäft Inventúr máchen;

не паддава́цца ўлі́ку sich nicht ábschätzen [beréchnen] lássen*;

без улі́ку чаго-н. óhne Rücksicht auf etw. (A);

3. фін. (вэксаляў) Diskontíerung f -, -en; Diskónt m -(e)s;

ста́ўка ўлі́ку Diskóntsatz m -es, -sätze;

4. (рэгістрацыя) Registríerung f -, -en, Registratúr f -, -en; Éintragung f -, -en;

улі́к ваеннаабавя́заных die Erfássung der Wéhrpflichtigen;

узя́ць на ўлі́к registríeren vt, in die Líste éintragen*;

паста́віць на ўлі́к erfássen vt;

зняць з улі́ку stréichen* vt;

стаць на ўлі́к sich ánmelden;

зня́цца з улі́ку sich ábmelden;

3. фін. (вэксаляў) Diskontíerung f -, Diskónt m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Улік народнагаспадарчы 10/24, 465, 596; 12/435

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

такса́цыя, -і, ж. (спец.).

1. гл. таксаваць.

2. Улік і матэрыяльная ацэнка лесу: вызначэнне запасаў драўніны, аб’ёму дрэў, прыросту і пад.

|| прым. таксацы́йны, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

учо́т, -у, М учо́це, м.

Тое, што і улік (у 2 знач.).

Стаць на прафсаюзны ў.

Зняцца з учоту.

|| прым. учо́тны, -ая, -ае.

У. лісток.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кантро́лінг

(англ. controlling)

улік і кантроль на прадпрыемстве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)