улі́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. улі́к
Р. улі́ку
Д. улі́ку
В. улі́к
Т. улі́кам
М. улі́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

улі́к, -у, м.

1. Устанаўленне наяўнасці, колькасці чаго-н. шляхам падлікаў.

У. тавараў.

Магазін зачынены на ў.

Бухгалтарскі ў.

2. Рэгістрацыя з занясеннем у спісы асоб, якія знаходзяцца дзе-н.

Браць на ў.

Стаць на ў.

Зняцца з уліку.

Ваенны ў.

3. Прыняцце пад увагу чаго-н.

Пры ўліку ўсіх абставін.

|| прым. уліко́вы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Уліковая дакументацыя.

Уліковая плошча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улі́к, -ку м., в разн. знач. учёт;

у. тава́раў — учёт това́ров;

бухга́лтарскі ўлік — бухга́лтерский учёт;

у. пра́цы — учёт труда́;

зняць (зня́цца) з ~ку — снять (сня́ться) с учёта;

○ у. вэ́ксаляў — учёт векселе́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улік

т. 16, с. 222

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

улі́к, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. улічыць.

2. Рэгістрацыя асоб, прадметаў і пад. з занясеннем іх у спісы, картатэку (звычайна ў выразах: стаць на ўлік, узяць на ўлік, зняцца з уліку, зняць з уліку, брацца на ўлік і пад.). Прыйшоўшы са школы, [Ніна] да позняга вечара сядзела над кнігамі ўліку. Гроднеў. У райкоме, калі .. [Сяргей] браўся на ўлік, яму прапанавалі пасаду галоўнага агранома райземаддзела. Шахавец. Самалётамі спяшаліся прадстаўнікі ведамстваў, каб знайсці і ўзяць на ўлік маёмасць, якая ўцалела і належала ведамствам да вайны. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улі́к м

1. Berücksichtigung f -;

з улі́кам чаго-н únter Berücksichtigung (G);

2. бухг, эк Beréchnung f -, -en; Inventúr [-vɛn-] f -, -en (у краме); Réchnungswesen n -s, Réchnungsführung f -, -en (рахункаводства); Erfássung f -, -en; Statístik f - (статыстыка);

улі́к сабеко́шту Kóstenrechnung f;

ве́сці улі́к beréchnen vt; Buch führen (über A), éintragen* vt (запісваць); kontrollíeren vt (правяраць);

право́дзіць улі́к у кра́ме im Geschäft Inventúr máchen;

не паддава́цца улі́ку sich nicht ábschätzen [beréchnen] lássen*;

без улі́ку чаго-н óhne Rücksicht auf etw. (A);

3. фін (вэксаляў) Diskontíerung f -, -en; Diskónt m -(e)s;

ста́ўка улі́ку Diskóntsatz m -es, -sätze;

4. (рэгістрацыя) Registríerung f -, -en, Registratúr f -, -en; Éintragung f -, -en;

улі́к ваеннаабавя́заных die Erfássung der Wéhrpflichtigen;

узя́ць на улі́к registríeren vt, in die Líste éintragen*;

паста́віць на улі́к erfássen vt;

зняць з улі́ку stréichen* vt;

стаць на улі́к sich ánmelden;

зня́цца з улі́ку sich ábmelden;

3. фін (вэксаляў) Diskontíerung f -, Diskónt m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

учо́т, -у, М учо́це, м.

Тое, што і улік (у 2 знач.).

Стаць на прафсаюзны ў.

Зняцца з учоту.

|| прым. учо́тны, -ая, -ае.

У. лісток.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

такса́цыя, -і, ж. (спец.).

1. гл. таксаваць.

2. Улік і матэрыяльная ацэнка лесу: вызначэнне запасаў драўніны, аб’ёму дрэў, прыросту і пад.

|| прым. таксацы́йны, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кантро́лінг

(англ. controlling)

улік і кантроль на прадпрыемстве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дысканцёр, ‑а, м.

Фінансавая ўстанова або прыватная асоба, якая робіць улік вэксаляў або іншых пазыковых дакументаў, дыскантуе іх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)