уло́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уло́ўлены уло́ўленая уло́ўленае уло́ўленыя
Р. уло́ўленага уло́ўленай
уло́ўленае
уло́ўленага уло́ўленых
Д. уло́ўленаму уло́ўленай уло́ўленаму уло́ўленым
В. уло́ўлены (неадуш.)
уло́ўленага (адуш.)
уло́ўленую уло́ўленае уло́ўленыя (неадуш.)
уло́ўленых (адуш.)
Т. уло́ўленым уло́ўленай
уло́ўленаю
уло́ўленым уло́ўленымі
М. уло́ўленым уло́ўленай уло́ўленым уло́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уло́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уло́ўлены уло́ўленая уло́ўленае уло́ўленыя
Р. уло́ўленага уло́ўленай
уло́ўленае
уло́ўленага уло́ўленых
Д. уло́ўленаму уло́ўленай уло́ўленаму уло́ўленым
В. уло́ўлены (неадуш.)
уло́ўленага (адуш.)
уло́ўленую уло́ўленае уло́ўленыя (неадуш.)
уло́ўленых (адуш.)
Т. уло́ўленым уло́ўленай
уло́ўленаю
уло́ўленым уло́ўленымі
М. уло́ўленым уло́ўленай уло́ўленым уло́ўленых

Кароткая форма: уло́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уло́ўлены в разн. знач. уло́вленный; см. улаві́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уло́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад улавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воспри́нятый успрыня́ты; уло́ўлены, схо́плены; прыня́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ухва́ченный ухо́плены, схо́плены; зло́ўлены, уло́ўлены; см. ухвати́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уло́вленный в разн. знач. уло́ўлены; зло́ўлены; см. улови́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улаві́ць, улаўлю́, уло́віш, уло́віць; уло́ўлены; зак.

1. каго-што. Схапіць, злавіць каго-, што-н. (разм.).

У. каня.

2. што. Выявіць і прыняць, зарэгістраваць прыборамі.

У. радыёхвалю.

3. перан., што. Успрыняць (органамі пачуццяў), заўважыць.

У. шолах лесу.

У. насмешку ў словах.

У. сэнс выказвання.

4. што. Тое, што і улучыць (у 1 знач.).

У. зручны момант.

|| незак. уло́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уло́ўліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)